Gözlerinde sönmüş sevgiyi gördüm
Dudaklarından amansız cümleler duydum
Temaslarında tükenen hissi tattım
Hiç mi gözlerin kapanmadı bakarken
Hiç mi kelimelerin tereddüt etmedi dökülürken
Hiç mi parmakların duraksamadı dokunurken
Sen beni öldüm mü sandın da umarsızca itekledin cesedimi?
Sen dışında cümleler yazmak istedim
Mutlu hikayeler, bahtiyar anılar yazmak istedim
Kendimi hayallerle doldurdum aldım kalemi elime
Ama dokundun kalemime hatıraların ile
Önce güzelliklerle doldu sayfalar
Kötü şeylerle sen nasıl bir araya gelebilirdin ki
Lakin sonrasında acı ve özlem kapladı cümlelerimi
Sen beni öldüm mü sandın da öfkeyi fısıldadın kulağıma?
Her önüme gelene seni anlatmak istedim
Kelimelerimin yettiğince seni zikrettim
Herkes bir süre sonra kaçtı sözlerimden
Hiçbir zaman bitiremedim seni anlatırken
Tekrar tekrar söyledim her gördüğüme
Ben seni hatırlamayı nasıl bırakabilirim
Sen beni öldüm mü sandın da bıraktın anlatmayı dostlarına?
Bir sürü olay peşi sıra geldi epeyce değişti hayatım
Birlikte kurduğumuz hayalleri tek başıma yaşamaya çalıştım
Yürüdüğümüz kısacık yollarda uzunca yalnızlık hakim
Oturup muhabbet ettiğimiz kırmızı koltuktan eser yok şimdi
Saatlerce uyuduğumuz yatak bodrumda çürümeye mahkum
Sana anlatamadım hiçbirini sen yokken ben de kediye anlattım her şeyi
Sen beni öldüm mü sandın da kapadın kulaklarını içinde ben olan kelimelere?
Duydum ki gitmişsin uzaklara
Değişmiş ayakkabılarını çıkardığın yer
Bir sevindim bir üzüldüm bu duruma
Artık yürümem gerekmeyecek kalabalık caddelerde
Artık sağ tarafıma bakmayacağım bir rastlantıya
Artık beklentim olmayacak kısacık karşılaşmalara
Sen beni öldüm mü sandın da vazgeçtin tesadüflerimizden?
Sakın bana söyleme uyuduğun yeri
Bilmeyeyim nerede kahve içtiğini
Duymayayım kimlerle muhabbet ettiğini
Öğrenirsem nerede zaman geçirdiğini
Bedenim orada bulur kendini
Ben konu sen olunca kendime hakim olamadım da
Sen beni öldüm mü sandın da dudaklarından döküldü farklı isimler?
Sanma ki arkandan ah ederim
Düşünme hiç kötü sözler sarf ederim
Düşlerinle uyurum ay parıldarken
Hayalinle uyanırım güneş tepedeyken
Senden tek dileğim hatıralarımdan silinmen
Çünkü çıkaramıyorum fikirlerimden
Sen beni öldüm mü sandın da çıkardın düşüncelerinden?
Seninle karşılaştığımız an biliyordum gideceğini
Uzaklaşmak istemiştim her seferinde
Direnmiştim inadına, korkuyordum mutluluktan
Gülüşümdeki korkaklığa meydan okudun
Zorlamıştın kapıyı, kaçıyordum üzüntüden
Ben gözlerindeki heyecana teslim oldum
Sen beni ölmez mi sandın ruhumdaki yaraları gördüğün için?
Tüm anlarımı seninle yaşamak istedim güzel veya çirkin
Sen ise hayallere izin verdin ama istemedin
Sen yaşadın ama ben yaşayamadım
Ben sadece seninle mutlu olmak istedim senin için fark etmezmiş
Sen bensiz devam ettin ama ben sensiz devam edemedim
Özleminle nasıl baş edeceğimi söyleseydin bari
Sen beni öldüm mü sandın da karşı koydun tüm hasretime?
Kıskanırım kimi zaman yazılan bazı denemeleri, öyküleri, şiirleri
O güzel sıralanmış kelimeleri senin için ben kullanmak isterdim
İmrenirim beğendiğin, dinlediğin tüm masallara, şarkılara, ezgilere
Her bir harfini sırf sen beğen diye ben sana yazmak isterdim
Ama bir gün sana yazacak hikayelerim kalmayacak
Artık sana “sen” diye seslendiğim cümlelerim olmayacak
Sen beni öldüm mü sandın da gittin?