Çocuk,
İçinde bulunduğun şu zamanlarda dertlerinin arasında yapayalnız kaldığını düşünüyorsun değil mi? Peki bundan yaklaşık yedi yıl önceki halini hatırlar mısın? Artık kenara çekilip akıp geçen yaşamına uzaktan bakmayı denemelisin. İpin ucunu bir bulsan yumağı çözeceksin. Bu üzüldüğün durumlar var ya çocuk, bunlara çok güleceksin. Bunların en az yarısıyla bolca dalga geçecek, kahkahalarla hatırlayacaksın. Kendine haksızlık ettiğini düşüneceksin, sana haksızlık edildiğini göreceksin. Bunların yaşanmasına neden izin verdiğini anlamayacaksın. Şu an itibariyle anlamasan da çocuk, anlayacaksın. Anlamazsan da sana zorla anlatacaklar.
Neden bütün olaylarda suçu kendinde arıyorsun? Kendine bu kadar yüklenmen hoş mu? Bırak artık, ne olacaksa olsun. Kendini rahat bırakmalısın. Kabul etmen gerek: ne yaparsan yap değiştiremeyeceğin durumlar var. Hayat herkes için akıp geçiyor. Sen sahildeki kumsal misali uzanmışsın, dalgalar sana çarpıp geri kaçıyor. Tutamazsın suyu çocuk, ellerinin arasından kaçıp gider. Dalgaların ve rüzgarın sana getirdikleriyle mutlu olmalısın.
Kumsal senin yaşamın çocuk, bir şekilde o kum taneleri bir araya gelmiş ve senin yaşamını oluşturmuş. Rüzgar ve dalgaların sana getirdikleri ise sana katılanlardır, iyi veya kötü. Bazen rüzgar sana yeni kum taneleri ulaştırır ve sahilini genişletir. Belki yapraklar, dal parçaları belirir çevrende. Bakarsın etrafında yeşillikler oluşturmuş. Dalgalar sana yeni yaşamlar ulaştırır. Kum tanelerinin üzerinde ve içerisinde yeni yaşamlar belirir. Mutlu olursun getirilen her parçada. Seni şekillendirir her git gelinde. Uzaklardan renkli taşlar ve birbirinden güzel deniz kabukları belirir etrafında. Herkes senin kumsalına gelmek, ondan nasiplenmek ister.
Bazen de çocuk, rüzgar ve dalgalar istemediğin şeyler getirir. Çöpler doluşur sahilinde. İğrenç plastikler, atıklar, pislikler getirir. Bitmiş yaşamlar bırakır. Seni mutsuz eder onlar, rahatsızlık duyarsın. Dalgalar uzaklardan istenmeyen kirlenmiş yosunlar atıverir sahiline. Varlığından haberinin olmadığı pisliklerle tanışacaksın. Çoğu zaman pislik yığınları oluşacak kumsalının üzerinde. Hiç kimse senin kumsalına uğramak istemeyecek.
İşte çocuk bu senin hayatındır. Dalgalar yaşadığın olaylar, rüzgar tanıdığın insanlardır. Hepsi sana bir şeyler katacak. Ve tüm hayatını oluşturacak. Eğer onlar olmasaydı sahil olmazdı. Senin yaşamın olmazdı. Her bir kum ve toz tanesi seni sen yapandır. Sen o küçük şeylerden bir bütün, genişçe sahil oldun. Gelen güzellikleri tutup, pislikleri de temizlemelisin. Tek bir toz tanesi uğramasaydı sahiline sen sen olamayacaktın.
Biliyorum çocuk içinden geçenleri. Bana iyi güzel söylüyorsun da tam olarak böyle mi diye soruyorsun. Böyle maalesef, kabul etsen de etmesen de. Dert ettiğin şeyleri bir düşünsene, ne kadar da dar bir çerçevede olduğunu göremiyor musun gerçekten? Cidden sana sinirlenmeye başlıyorum. Artık geriden, ama en geriden, bakmalısın. Ne kadar çok şey kaçırdığını anlayıp kendine dert yanacaksın.
Bu mektubu ilk okuduğunda tabii beni anlamayacak ve belki de bana sinirleneceksin. Bırak, üzerinden biraz daha zaman geçsin. Sonrasında açar tekrar okursun. Kendini suçlamayı bırak ve kendini biraz rahat bırak. Zamanla neyi kastettiğimi anlayacaksın çocuk, zamanla.
Lakin bu zamanın ne kadarlık bir süreyi kapsadığını ben bilemem çocuk, kendine iyi bak.